จากชีวิตพ่อค้าเร่ ใช้เวลาไม่นานมีกิจการมั่นคงเป็นของตัวเอง แถมยังยืนหยัดมาได้ยาวนานกว่า 20 ปี อย่างสง่างาม คนที่ทำได้อย่างนี้ ย่อมจะต้องมี “หลักยึด” ที่น่าศึกษา ซึ่งประเด็นนี้ คุณอดิศร บอกให้ฟังว่า ในตลอดเวลาของการทำธุรกิจในแบบเขานั้น ยึดหลัก 6 ประการ ของท่าน “กั๊วฉาง” ซึ่งเป็นมหาเศรษฐีของจีน ทรัพย์สินที่มีนั้นราวครึ่งหนึ่งของประเทศ โดยมีชีวิตอยู่เมื่อราว 600 ปีที่แล้ว
สำหรับหลักทั้ง 6 ประการ ของท่าน “กั๊วฉาง” นั้น คุณอดิศร แจงให้ฟังดังนี้
“เคยนึกถึงตัวเองว่า ที่มีทุกวันนี้มาด้วยอะไร หลักขยันคืออะไร นึกถึงตอนเริ่มธุรกิจใหม่ๆ ทำงานต่อเนื่อง 10 ชั่วโมงได้มั้ย แต่ละวันภายใน 1 ปี ถ้าทำได้จะประสบความสำเร็จ เพราะงานที่อยู่ตรงหน้าจะสำเร็จได้ภายใน 3 ชั่วโมง เหลืออีก 13 ชั่วโมงเราทำอะไร เราจะคิดต่อว่าจะทำอะไรดี ไม่เหมือนคนทำงาน 2 ชั่วโมงแล้วเล่นเกมส์ ส่งอี-เมล สูตรนี้เป็นสูตรหลักของการตั้งตัว”
“เมื่อสมัยเป็นพ่อค้าเร่ ผมใช้เงินวันละ 20 บาท เคยไปซื้อเสื้อตราห่านคู่มาสกรีนขาย แต่ต้นทุนสูง จึงไปคุยกับเจ้าของโรงงาน ว่าอยากได้เสื้อเยอะ แต่ไม่มีเงิน ถ้าขายได้แล้วค่อยส่งลูกน้องไปเก็บเงินได้มั้ย ซึ่งต่อมาผมขายได้ครั้งละ 4,000 บาท ผมให้โรงงานไป 3,980 บาท เก็บไว้ที่ตัวเองเพียง 20 บาท ทำอย่างนี้อยู่ปีหนึ่ง สิ้นปีผมเป็นเจ้าหนี้ของโรงงานผลิตเสื้อ ผมตั้งตัวจากวิธีคิดอย่างนี้”
“ถ้าเราไม่เคยแย่ เราจะไม่รู้เลยว่า อด แปลว่า อยากได้แล้วเราไม่ได้ เราจะอยู่กับความรู้สึกนี้ได้มั้ย ทน แปลว่า ไม่อยากได้แต่มันได้ ไม่อยากร้อน แต่มันร้อน ไม่อยากง่วงแต่มันง่วง อยู่กับมันได้มั้ย ถ้าทำได้ เราจะเป็นคนอีกระดับหนึ่ง จะเป็นคนที่มีศักยภาพสูงกว่าเพื่อนที่กลัวอดและกลัวทน”
“ตอนปี 2549 ผมไปสอนนักศึกษาปริญญาโท ที่บางแสน เขาให้ผมไปเป็นหัวหน้าวิชา กลยุทธ์การประกอบการ ผมถามนักศึกษาเรื่องอ่อนน้อมถ่อมตน ว่า ถ้ารัฐบาลให้เงินมา 300 ล้านบาท เพื่อต้องการให้คนรู้จักเมืองไทยสัก 10 ล้านคน ทำได้มั้ย แล้วใน 10 ล้านคนอยากให้คนมาเที่ยวเมืองไทย 1 ล้านคน ทำได้มั้ย
“แทบทุกคนจะบอกว่า ค่าโฆษณา 1 นาที ในสหรัฐอเมริกา หรือญี่ปุ่น นั้นคิดนาทีละ 5 ล้านบาท ถ้ามีเงิน 300 ล้านบาท คงโฆษณาได้ไม่กี่นาที ผมเลยยกตัวอย่างให้ฟังว่า ช่วงฉลอง 60 ปีครองราชย์ในหลวง คนไทยรู้จัก ราชวงศ์ภูฏานเพราะใคร กษัตริย์จิกมีทำอะไร ท่านสวัสดีแล้วยิ้ม ไหว้คนไทย ไหว้คนเฝ้าประตู นั่นทำให้เกียรติภูมิของท่านต่ำลงมั้ย แต่สุดท้ายมีคนรู้จักประเทศภูฏานถึง 10 ล้าน มีคนไทยอยากไปเที่ยวถึงล้านคนแน่ๆ สรุปท่านจิกมี ใช้อย่างเดียวคือการอ่อนน้อมถ่อมตน เป็นเรื่องสุดยอดแต่เรามักหลงลืมกันไป”
“มีเจ้าของโรงทอผ้าท่านหนึ่งรู้จักกันดี ไปเที่ยวด้วยกันบ่อย กระทั่งช่วงปี 2540 เศรษฐกิจแย่หมด ราคาของเพิ่มเท่าตัว มีญาติของเจ้าของโรงงานท่านนั้น ถามว่าแตงโมจะไปรอดมั้ย ท่านเลยบอกไปว่าเที่ยวกับอีมา 10 ปี อีไม่กินเหล้า ไม่เล่นพนัน ไม่เที่ยวผู้หญิง แล้วขยันทำงาน ทำไมจะไม่รอด”
“คำพูดสามสี่คำ ทำให้ความน่าเชื่อถือของผมขยับขึ้น และฟื้นตัวภายใน 8 เดือน ซึ่งความน่าเชื่อถือนี้ไม่ต้องใช้เงินลงทุนแม้แต่บาทเดียว”
“ภรรยาของผม ขายเสื้อได้เก่งมาก มีอยู่ครั้งหนึ่งแม่จูงลูกเข้ามาในร้าน เธอผวาเข้าไปเลย ดูแลลูกของลูกค้าท่านนั้นทันที เพราะถ้าปล่อยให้ลูกกวน แม่จะกังวลกับการอ้อนของลูก แต่ภรรยาผมพาลูกของลูกค้าไปเล่านิทานให้ฟัง ทำให้ลูกค้าผู้เป็นแม่ อยู่ในร้านราว 2 ชั่วโมง ซื้อเสื้อไป 5,000 บาท นี่คือวิชาอ่านใจ ที่เป็นหลักในการทำธุรกิจมาถึงทุกวันนี้”
ที่มา : เส้นทางเศรษฐี